Hoe graag wil jij gezien en gehoord worden?
Ik zie dat velen momenteel bezig zijn met zichtbaar zijn en in het licht gaan staan. Vanuit de gedachte dat je je vooral niet meer klein moet voordoen en niet bang moet zijn om je kop boven het maaiveld uit te steken. Je licht kun je pas laten stralen als je je ruimte inneemt en dan kunnen anderen jou en de unieke waarde die jij de wereld te bieden hebt gaan zien. Waarbij zichtbaar zijn vooral een extern gerichte beweging is. Het gaat om jezelf profileren, jou en je unieke kwaliteiten laten zien en zorgen dat anderen je weten te vinden.
Zichtbaar willen zijn heeft vele redenen
Los van het feit dat als je zakelijk succes wilt hebben, je klanten je ook moeten kunnen vinden, zit achter dit zichtbaar willen zijn vaak ook je kindpijn van niet gezien en gehoord worden. Inclusief alle overtuigingen die daarbij zijn komen kijken, die zich gevormd hebben toen je dacht wel zichtbaar te zijn als kind en je door omstandigheden of een gebeurtenis het gevoel kreeg dat je hoofd er inderdaad vanaf werd gehakt op het moment dat jij dacht dat je boven het maaiveld uitstak.
En ik zeg dit bewust zo. Want wie bepaalt of jij boven het maaiveld uitsteekt? Als jij je anders voelt, beter voelt of juist minder, dan is dat jouw perceptie. Een ander hoeft niet te vinden dat je erboven uit steekt of dat je minder bent. Net als dat die ander je misschien niet eens bewust onderuit haalde, maar gewoon zijn dag niet had, vast zat in zijn eigen proces, dan wel mogelijk juist goede bedoelingen had en dacht dat hij je hielp.
Elke overtuiging is het gevolg van jouw interpretatie
Feit is: je weet het niet. Jouw herinneringen aan alle ervaringen en gebeurtenissen in je jeugd heb jij ingekleurd met jouw emoties, gedachten en gevoelens. Jij hebt dit gedaan vanuit jouw referentiekader en op basis van jouw innerlijke balans en voorgeschiedenis. En dit zijn de verhalen die zich om jouw hart hebben gevormd. Zij vormen het fundament in jou met al hun overtuigingen erbij, zowel positieve als negatieve.
De verhalen die je vanuit liefde hebt opgeslagen in je bewustzijn zijn jouw kracht geworden, maar de verhalen die pijn deden of die je niet begreep en vaak ook niet kon begrijpen, omdat je te jong was, die heb je vaak slechts rationeel verklaard, waarbij je ook je hart hebt gesloten. Deze verhalen zijn in je onderbewustzijn terecht gekomen en zijn je zo gaan ondermijnen. Het zijn dus interpretaties, met hun daarop gebaseerde overtuigingen en gedachten, die doordat jij ze voor waar aannam een geheel eigen leven zijn gaan leiden. En zolang jij niet de echte les eruit hebt gehaald en er vanuit liefde naar hebt gekeken, zullen ze om aandacht blijven vragen en zo jouw werkelijkheid blijven beïnvloeden.
Als jouw perceptie verandert, vervalt de overtuiging
Ze houden je namelijk niet tegen, maar vragen je juist om ze naar binnen te volgen om jouw kindpijn te helen. Alle angsten en alle overtuigingen die je hebt over zichtbaar zijn, zeggen dus meer iets over een dieper liggende oorzaak: een verhaal in je onderbewustzijn dat nog niet af is. Het gaat er dus niet om dat je die negeert, er dwars doorheen gaat of jezelf een ander verhaal gaat vertellen, en daarmee dus eigenlijk ook nog dit ondermijnende verhaal en je overtuigingen bevestigd, maar om die stemmetjes naar binnen te volgen en het verhaal heel te maken.
Iedereen herkent het wel. Die diep gewortelde pijn uit je jeugd, dat gevoel van anders zijn, je buitengesloten voelen, dagen doorbrengen in gedachten, eenzaam en alleen. Je niet gezien en gehoord voelen om wie je werkelijk bent. Iedere keer het gevoel hebben dat wat jij belangrijk vindt er niet toe doet en dat wat jij nodig hebt niet mogelijk is. Elke keer weer je aanpassen, voegen aan de wensen van anderen, met soms zelfs vervormen van jezelf om maar dat lieve brave kind te zijn die de goedkeuring krijgt van de vader of moeder. Ieder kind wil erbij horen, wil geliefd worden. Maar het wil ook gezien worden.
Zag jij jezelf wel als kind?
Maar als kind op dat moment eigenlijk nog vol in ontwikkeling en misschien weet je niet eens echt wie je echt bent en wat je nodig hebt. Of in elk geval kun je dit nog niet goed aangeven. Want weten welke behoeften je hebt en waar je grenzen liggen en daar daadwerkelijk voor opkomen door woorden eraan te geven, stappen voor te ondernemen en eventueel consequenties van te aanvaarden. Dat is iets dat een kind nog helemaal niet echt heeft ontwikkeld. Het is aan ons ouders om je kind dit te leren. Het begrip van verantwoordelijkheid nemen, gevolgen aanvaarden en daar wellicht eerst aan denken voor het iets zegt of doet.
Maar als jij niet weet wie je werkelijk bent, hoe kan een ander je dan zien en hoe kun jij dan je niet gezien en gehoord voelen?
Dit is de paradox van je kindpijn.
Deze heel je niet door zichtbaar te worden voor anderen, maar door jezelf te gaan zien. Net als dat je door je ruimte in te nemen niet groter wordt, meer aanwezig bent en anderen afstoot, maar dat dit juist gebeurt doordat je jezelf anders voordeed. Toen je je groot hield, maar je klein voelde, toen je deed alsof je alles aankon, maar je van binnen gebroken was. Je kunt pas zichtbaar worden voor anderen als je weet wie jij bent. Als je je krachten en talenten kent, maar ook je pijn en je verdriet. Als je weet wat jij nodig hebt en jij jezelf dat kunt geven. Als je licht laat schijnen op al die vergeten verhalen en ze naar je bewustzijn brengt, kunnen ze jou gaan dragen.
En op het moment dat jij liefdevol jouw plek inneemt, jezelf in liefde omarmt, luistert naar wat jij nodig hebt en naar wat jouw behoeften zijn en hiervoor opkomt, dan heel je jouw verhalen en vallen al die overtuigingen en stemmetjes weg, omdat de voedingsbodem ook verdwenen is. Zichtbaar zijn voor een ander gaat om zorgen dat mensen je zien en kunnen vinden. Maar ze kunnen je pas vinden als jij jezelf gevonden hebt.
Wil jij zichtbaar zijn, ga dan eerst jezelf in liefde zien.
En besef dat hoe meer we ons naar buiten richten, hoe minder aandacht er naar binnen is. Maar hoe meer aandacht we naar binnen richten, hoe meer we naar buiten toe kunnen uitstralen.
Helende verhalen zijn wijze liefdevolle boodschappen aan jezelf, die licht laten schijnen op een situatie die je eerder niet begreep. Daardoor breng je licht naar een donker stukje in je onderbewustzijn en haalt het naar je bewustzijn. Waardoor je hart vrijer en je bewustzijn zuiverder wordt. Zo brengen helende verhalen je dichter bij jezelf en zorgen ervoor dat jij jezelf gaat zien.
Liefs,