Ik kreeg laatst als reactie op een mail de vraag: Wie ben jij?
Meer niet.
En eerst voelde ik wat irritatie, want als je mijn mailing krijgt dan zie je niet alleen onderaan mijn naam staan en een link naar mijn website, maar ook heb je je dan voor die mailing aangemeld. Waarschijnlijk door een gratis ebook of training aan te vragen. Daarnaast kun je die vraag op meerdere manieren stellen afhankelijk van wat je nu echt wilt weten. Wil je weten waarom je de mail krijgt? Wil je weten wie ik echt ben? Zonder enige toelichting zal ik de vraag dan ook op verschillende manieren kunnen interpreteren. Reden waarom er zoveel miscommunicatie ontstaat.
Maar toen besefte ik dat dit precies de vraag is die me momenteel bezig houdt.
'Wie ben ik?'
Mijn leven is behoorlijk in beweging momenteel. Het overlijden van mijn vader heeft de tere overgang tussen leven en dood pijnlijk duidelijk gemaakt en oude angsten aangewakkerd. Nieuwe uitdagingen zijn ontstaan en ik ben behoorlijk aangewezen op de verbinding met mezelf. Het houvast zoeken buiten mezelf voldoet niet. En nu weet ik zeker dat dit ook nooit heeft voldaan. Dat het een schijnveiligheid was en me juist verder van mijzelf bracht.
Als je leven zo overhoop ligt en de grond onder je voeten uit is geslagen dan komt die existentiele vraag eigenlijk altijd wel naar boven: Wie ben ik?
Gisterenavond liep mijn jongste met zijn hoofd vol tegen de rand van de deur. Hij kaatste helemaal terug zo hard ging het. De paniek, het geschreeuw en de chaos waren de druppel. Toen alles weer rustig was voelde ik de tranen komen. En opeens herkende ik dit gevoel van jaren terug. De vermoeidheid, de emoties die maar blijven komen, de chaos, de vragen en vooral het ontbreken van elk houvast buiten mezelf.
Ik was toen overspannen. Volledig opgebrand door alle stress en prikkels van buitenaf in combinatie met alle verwachtingen, eisen en oordelen over mezelf. Ik leerde lief zijn voor mezelf. Zacht zijn. Nee zeggen. Voelen wanneer ik overprikkeld raak en dan mezelf rust en ruimte leren geven. Ik heelde oude verhalen waardoor ik belemmerende gedachten en emoties kon loslaten. Zo kwam ik dichter bij mezelf en ontdekte ik de weg van mijn hart.
Nu sta ik echter weer op dit punt. Overprikkeld. Overspannen.
In eerste instantie dacht ik echter: 'Oh nee niet weer!' en raakte in paniek. Tot ik besefte dat dit juist nodig is om nog een stap dichter bij mezelf te komen. Waarschijnlijk zijn er nog verhalen in mijn onderbewustzijn die me verzwaren. Die mijn werkelijkheid blijven beinvloeden tot ik de levensles eruit heb geleerd. Tot ik die oude pijn die erachter zit kan helen. Zodat ik er weer sterker van kan worden.
Ik durf dit nu dan ook te omarmen als een mooi kado van het leven. Om nog dichter bij het antwoord op de vraag 'Wie ben ik?' te komen.
We zijn nog steeds vaak geneigd om overspannenheid, depressie en burnout als een slecht teken te zien. Het brengt angsten naar boven, oordelen en vooral veel onzekerheid. Maar wat als we het kunnen zien als een uitnodiging om nog meer liefde in jezelf te gaan verankeren. Misschien is het de maatschappij die wil dat we vooral doorrennen en ons innerlijke leven negeren. Maar juist in je innerlijke balans ligt het antwoord voor jouw levensgeluk. Juist door naar binnen te keren kunnen we verder groeien in onze ontwikkeling.
Door de ziekenhuisopname van mijn oudste en het dilemma over wel of niet blijvende medicatie, maakten we weer grote sprongen vooruit in zijn gezondheid. Door het te zien als een mogelijkheid tot heling van ouder verhalen. Door te voelen, te observeren, te analyseren en vooral mee te bewegen. Door oude pijn te herkennen, oude patronen los te laten en vooral door heel lief voor onszelf te zijn en te luisteren naar ons hart.
Vanuit je afstemming op je innerlijk kompas vind je je weg altijd weer, terug naar jezelf.
En wie weet kan je dan ooit echt de vraag 'Wie ben ik?' beantwoorden. Niet enkel vanuit een innerlijk weten dat je liefde en energie bent, maar vooral ook omdat je dat ook leeft. Want voorbij al je rollen, moeder, vrouw, partner, vriendin, coach, etc is je doel toch vooral dat je jezelf bent. En dat je dit ook durft te zijn.
Gebruik dan ook deze uitnodigingen waarvoor ze bedoeld zijn. Als een liefdevolle omarming van jezelf.
Heb jij het momenteel (ook) zwaar, worstel je al een tijdje, en wil jij meer vanuit je innerlijk kompas leven en de kracht van het systemisch werken met helende verhalen ontdekken voor meer liefde, verbinding en harmonie in je (gezins)leven meld je dan aan voor de driemaandentraining Creëer je droom(gezins)leven vanuit jouw ik-kracht.
Liefs,