Waar ben jij goed in?

Doen waar je goed in bent en dat blijven doen, ondanks dat je vastloopt, tot je het systeem herkent en we het anders kunt gaan zien en doen. Herkenbaar? Je bent ziek. Je voelde het al dagen aankomen. Een soort grieperig gevoel, je kon jezelf maar nergens toe zetten. En toch deed je het. Je pushte jezelf om toch nog even dit en nog even dat te doen. Je to do lijstje was al lang genoeg, dus je moest zeker een aantal zaken ervan af kunnen strepen. Dus sleep je je verder. En dan wordt je ziek. Logisch. Je lichaam en geest waarschuwden je al dagen, maar je verviel in iets waar je heel goed in ben. Sloven. Doorgaan en jezelf negeren.

Wie geef jij de macht over jouw geluk?

Als het gaat om geluk dan weten de meesten wel dat je dit niet buiten jezelf moet zoeken. Alhoewel een stabiele en gezonde financiële positie, leuk werk, een fijne relatie en een inspirerende vriendenkring toch best wel meewerkt aan geluk. De vraag is daarvoor echter wel wat was er eerder, je innerlijke balans die deze externe omstandigheden aantrok of zorgde dat werk en die vrienden voor een positieve vibe in je leven? Vaak is beïnvloeden ze elkaar over en weer en versterken ze elkaar. Maar wat als je niet die ideale leefsituatie hebt. Wat als alles tegen lijkt te zitten? Hoe kun je dan nog gelukkig zijn?

Hoe ga jij om met spanning?

Als je lang in een vecht of vlucht houding hebt geleefd, dan heeft dit een effect op je leven. Als ik terug kijk op mijn leven, dan besef ik me steeds meer dat ik al van jongs af aan in een vlucht of vecht houding zat. Ik was alert, altijd op mijn hoede, en zelf als er iets leuks stond te gebeuren beschermde ik me toch voor de zekerheid met een muurtje om mijn hart heen. Vele malen was dit ook nodig, maar ook vaak niet. Het zorgde ervoor dat ik nooit optimaal kon genieten. Simpelweg omdat ik niet kon ontspannen. De vraag is echter hoe krijg je die spanning weg, hoe ga je van oprollen naar ontrollen?

Hoe ontrolt jouw leven zich?

Ik ben een groot fan van de film Vaiana. Een prachtige verhaallijn, die mij echt elke keer weer raakt. Want wie herkent het niet: dat gevoel, die innerlijke roep van je ziel, de wens om je hart te volgen, maar al die omstandigheden en mensen om je heen die je tegenhouden. En die innerlijke drang die als een knagend gevoel aan je blijft trekken. Je ontkent het en rent er misschien zelfs voor weg, maar op een dag kun je er niet meer omheen en wordt je 'gedwongen' je natuur te volgen en ontrolt het leven zich op een prachtige manier.

Waarmee vul jij je rugzak?

Je krijgt nooit meer dan je kunt dragen, maar wat als jij je verantwoordelijk voelt voor het geluk van anderen en daaronder gebukt gaat? En dus je rugzak eigenlijk gevuld hebt de bagage en vaak ook lasten van een ander? We houden vaak zoveel van iemand en willen dat diegene gelukkig is. Dus nemen we de verantwoordelijkheid op ons om daar ook voor te zorgen. Maar doe je daar goed aan en wie belast je daar eigenlijk nog het meeste mee? Lees hier de metafoor van he konijn dat de wereld droeg om jou en/of je kind hierbij te helpen.