Stap uit je slachtofferschap

Blijf jij wel eens hangen in de pijn van wat je is overkomen? Of zie je dit om je heen? Hoe voorkom je dat je vast blijft zitten in het slachtofferschap? Enige jaren terug zei mijn acupunctuurarts mij: je mag wel piepen, maar je moet niet blijven miepen. Ik zal dat advies nooit meer vergeten en gebruik het ook geregeld bij mijn kinderen. Want wat er ook is gebeurd, er is altijd een manier om het op te lossen, dan wel om er een positieve les uit te leren en er mee om te gaan.

Stress door en op school

De scholen zijn weer begonnen en dat betekent echter vaak ook weer het einde van de ontspanning bij je kind en daardoor ook bij jou. Althans bij ons thuis is school niet hetgeen waar mijn kinderen hun plezier uithalen en energie van krijgen. Voor mijn hooggevoelige kinderen brengt school meer stress dan vreugde. Althans, als ik ze daarin niet goed begeleid. Want natuurlijk kan ik ze helpen en leren hoe ze met al die prikkels, maar ook met het pestgedrag van anderen, met faalangst en met de prestatiedruk kunnen omgaan. Al is het alleen maar omdat ik zelf daar ook mee heb moeten leren omgaan en nog steeds af en toe mee worstel.

De vuile was buitenhangen

Naar aanleiding van een artikel laatst van mij op Nieuwetijdskind ontstond een discussie over wat deel je wel en wat niet op Social Media? Ik herkende direct de uitdrukking: je vuile was buiten hangen erin en vroeg me nu eigenlijk af of dit nu echt zo verkeerd is of dat het een taboe is van vroeger die we nu nog massaal in stand houden. Is het niet juist die schone schijn op Social Media die mensen ongelukkig maakt? Omdat je jezelf gaat vergelijken, je anders gaat voordoen,  of omdat je doet alsof je gelukkig bent en vooral bang bent om niet net zo leuk, succesvol, dynamisch, liefdevol leven te hebben als een ander.

Breng je lichaam in beweging als je uit balans bent.

De verandering in seizoenen kan ons systeem compleet in de war brengen. Het warme weer vraagt om een naar buiten gerichte energie, maar we waren juist naar binnen aan het keren. Dit heen en weer bewegen kost ons veel energie, naast de energie die we nodig hebben om alle veranderingen die momenteel al plaatsvinden in de maatschappij, in de atmosfeer en in het collectief bewustzijn te verwerken. En daarom zijn we moe, steken koudjes weer de kop op, kunnen we ons uit balans voelen en een beetje in de war over wat we nu moeten en willen.

Wat als je kind niet wil eten?

Ik was als kind een extreem moeilijke eter en zat soms kokhalzend aan tafel. Dat wilde ik niet voor mijn kinderen. Dus ben ik van begin af aan makkelijk geweest en zo is eten bij ons nog steeds een ontspannen en fijne aangelegenheid. Zeker omdat ik altijd denk aan waar zullen we later met liefde aan terugdenken? Aan die tijd dat we geforceerd 30 minuten vol stress en conflicten aan tafel zaten, maar ze toch maar mooi alles opaten of aan de tijd dat we gezellig ongedwongen genoten van elkaars samenzijn en ook nog eens een fijne sfeer hadden en lekker eten?

Jouw privacy, jouw zorg

Ik open bewust met: jouw privacy jouw zorg. Want weet jij wel wat jij zelf weggeeft, ben jij bewust van de privacy en persoonsgegevens die jij elke dag weer deelt met de wereld? Ik wil jou graag wat achtergrond informatie geven over de privacy van je gegevens en hoe JIJ dit voor een groot deel zelf in de hand hebt. Omdat ik als moeder, jurist en coach toch echt wel heel veel mogelijkheden zie in de nieuwe ontwikkelingen voor jouw persoonlijke ontwikkeling en voor de toekomst van je gezin.

Het kleine meisjes syndroom

Ik noem het ‘het kleine meisjes’ syndroom, omdat ik ondertussen heb gemerkt dat bij veel vrouwen dat innerlijke kleine meisje, dat hunkert naar de liefde en erkenning van haar papa, hun leven nog steeds bepaald. Het beïnvloedt vooral de keuzes die ze maken aangaande hun partner. Want hoe meer zij op zijn gegroeid met een vader die (fysiek) afwezig was, of misschien juist wel dominant, narcistisch aanwezig was, hoe meer zij ook in een soortgelijke liefdesrelatie belanden. Zij blijven dat verhaal vol pijn en verdriet, geleidt door hun behoefte aan erkenning, leven, tot zij zichzelf die liefde en erkenning kunnen geven. Maar dat hoeft niet. Je kunt besluiten om het anders te gaan zien.

Wat als angst je leven overneemt?

De kracht van woorden is enorm. Vooral de woorden die je tegen jezelf zegt. Niet voor niets maken heel veel mensen dagelijks gebruik van affirmaties. Ze helpen je focussen op wat je wenst en op het behalen van je doelen. Ze zorgen voor meer positiviteit en ondersteunen je innerlijke balans en geluksgevoel. Maar wat als je juist teveel in je hoofd zit en de woorden niet aankomen, dan wel oude overtuigingen en verhalen bevestigen? Platte affirmaties werken dan niet. Maar hoe kun je wel licht brengen in de duisternis en welke woorden kun je wel gebruiken?

Omgekeerde boosheid als relatieverpester

Het belangrijkste in relaties, zeker in de relatie ouder-kind, maar ook in onze relaties met vrienden, partners, familieleden en ook met onze collega's, is dat je je veilig moet kunnen voelen om jezelf te zijn, jezelf te uiten en grenzen aan te geven. Daardoor kun je jezelf in vrijheid ontwikkelen. Door die veilige omgeving weet je dat er no matter what wederzijds respect is, vertrouwen, ruimte en begrip, zodat je kunt ontspannen, je jezelf niet anders hoeft voor te doen en niet op je tenen hoeft te lopen, bang dat iemand je (weer) afwijst, kwaad doet, onderuit haalt, etc. Maar wat brengt die veiligheid nu in gevaar?

Wie is jouw bron van kwaad?

We kennen het allemaal wel. Je zit niet lekker in je vel, bent moe of geirriteerd, hebt wat zaken aan je hoofd en dan kruist net iemand op het verkeerde moment je leven of je kind of vriend doet net het verkeerde. Je frustratie knalt eruit en ook al lucht het ergens op, je voelt dat een en ander eigenlijk alleen maar erger is geworden. Maar je kunt je vinger er niet op leggen. De situatie herhaalt zich en zonder dat je er bewust van bent, wordt een ander opeens de bron van jouw kwaad. Als die ander nu eens normaal doet of uit je leven verdwijnt dan wordt alles beter, toch?