Wat als het gedrag van je kind een probleem vormt?
Elk gedrag is het resultaat van een behoefte die erachter zit. Maar helaas wordt maar al te vaak alleen maar getracht om het gedrag te beheersen, dan wel het leefbaar te maken. Wat op zich logisch is, want probleemgedrag is niet alleen zeer vervelend voor de omgeving, voor het gezin, maar ook voor het kind zelf.
Uiteindelijk verstoort probleemgedrag van een kind de hele gezinsdynamiek.
Het is dan ook daar waar de oplossing ligt. Het systeem waarin het kind zit in combinatie met de daadwerkelijke behoefte van het kind. Deze behoefte vloeit vaak onlosmakelijk voort uit dit systeem dat niet alleen de relationele verhoudingen, de gewoonten en manieren die jij en je kind hebben in de omgang met elkaar hebben omvat.
Maar ook wordt dit systeem gekenmerkt door de onzichtbare overtuigingen en patronen: de levensverhalen die in jullie familiesysteem zitten, die van generatie op generatie worden doorgegeven. En die niet altijd ondersteunend, wijs en liefdevol zijn.
Het gedrag van je kind staat nooit alleen en weerspiegelt het systeem waar hij deel van is.
Als een kind ergens een tekort ervaart, of dit nu van zichzelf is, dan wel of het kind dit spiegelt van zijn omgeving, dan zal gedrag beheersing niet de oplossing zijn om meer verbinding en liefde in het gezin te krijgen. Laat staan dat je daadwerkelijk het kind kunt helpen om lekkerder in zijn vel te gaan zitten.
Duidelijkheid krijgen over de verhoudingen, de eigen rol als ouders en de plek daarin voor het kind is dus essentieel om voorbij het probleemgedrag te kijken en tegemoet te kunnen komen aan de behoefte van het kind. Dan zal er meer ruimte komen voor verbinding en wederzijds begrip. En kan er vanuit ‘het kind centraal’ het probleemgedrag worden getransformeerd en aan de behoefte worden tegemoet gekomen.
Zodra gedrag wordt losgelaten kan de ware aard zich tonen.
Ik spreek bewust niet van gewenst of normaal gedrag, omdat je gedrag wel kunt opleggen van bovenaf, maar daarmee doe je tekort aan de eigenheid van elk kind en leer je het kind zich te conformeren aan normen van buitenaf. En juist dat aanpassen aan wat van hem verwacht wordt, zorgt voor enorme innerlijke frictie bij een kind.
Een kind wil van nature graag lief en aardig gevonden worden en doet er alles voor doet om bij de groep, het systeem, te horen. Het kind is nog afhankelijk op vele fronten en dit aanpassen zorgt ervoor dat het kan overleven. Het is echter dit conformeren dat resulteert in allerlei overlevingsmechanismen die dan op latere leeftijd weer met vallen en opstaan moeten worden ‘afgeleerd’.
Hoe kan het systeem van helende verhalen jou en je kind helpen?
Bewust worden van dat jouw kind deel is van het systeem en dat jij daar als ouder een belangrijke positie in hebt, is de eerste stap in het kunnen helpen van je kind. Niet vanuit de vraag wie er schuldig is aan het gedrag, maar wel door de vraag hoe jij je kind de hand kunt reiken, zodat je er samen uit kunt stappen.
Jij hebt als ouder alle tools in handen om je kind te ondersteunen. Het zijn jouw ervaringen die het verschil kunnen maken. Vanuit jouw gedachten, emoties en inzichten kun je namelijk verbinding maken met je kind. En het is door die verbinding dat een kind zich zal openstellen en jouw hulp ook zal vragen en aanvaarden.
Dan kan de lading van het probleemgedrag af gehaald worden en wordt het kind zelf weer zichtbaar. Gehoord en gezien worden vanuit verbinding zijn één van de belangrijkste behoeften van een kind, naast onder meer liefde, veiligheid en autonomie.
Bewust worden en het anders gaan doen.
Wellicht heb jij in je jeugd soortgelijke ervaringen gehad als jouw kind nu, misschien herken je de situatie en alle gevoelens en gedachten waarin hij vast loopt, mogelijk is jouw situatie op dit moment wel hetzelfde en spiegelt je kind jouw gedrag. Waar in de communicatie en verbinding loop jij vast?
De vraag hoe jij je kind kan helpen ligt in de inzichten die je zelf hebt opgedaan. Wat deed jij toen, hoe voelde je je en wat had je nodig? Of: Wat is het waar jij behoefte aan hebt, wat doe je juist niet, maar zou je wel willen? Door je te verbinden met jezelf, door bewust te worden van wat jij deed of doet, en hoe dit jou ondermijnde, en wat jij wel nodig hebt, kun je ontdekken hoe jij het anders kan gaan doen.
Het verhaal van jouw kind wortelt in jouw verhaal.
Niet alleen kun je zo uit het systeem stappen waarin je zelf (on)bewust was vastgelopen, maar ook kun je ruimte creëren in jullie gezamenlijke systeem, de status quo van met elkaar omgaan waarin je terecht bent gekomen. Dan hoef jouw kind het onbewuste wat in jullie leeft niet meer te spiegelen. Los van jouw overtuigingen en patronen, zal jouw kind dan in contact kunnen komen met zijn ware verhaal. Dan kan hij zichzelf en de wereld om hem heen beter leren begrijpen en ook zijn eigen plek daarin gaan ontdekken.
Leer jouw verhaal vertellen aan je kind.
Jij als ouder kan vanuit de verbinding met jouw verhaal en het bewustzijn over je eigen rol, je kind bij de hand nemen door jouw wijsheid en liefdevolle levenslessen vanuit de verbinding met jezelf te vertellen aan je kind.
Door hierbij gebruik te maken van metaforen worden jouw verhalen krachtige affirmaties en waardevolle assertiviteitstrainingen voor jou en je kind. En maak jij niet alleen jouw verhaal heel, maar zul je ook vanuit jouw ik-kracht je kind kunnen gaan ondersteunen bij zijn emotionele en mentale groei.
Liefs,
