Mag ik afspreken?

Dit is misschien wel één van de meest gestelde vragen die je als ouder krijgt als je je kind uit school haalt: “Mag ik afspreken?” Vergezeld met een verwachtingsvolle vragende blik. Maar zodra je dan ‘nee’ zegt slaat die vrolijke hoopvolle energie om in een hartverscheurend gehuil of een driftig stampvoetend kind dat nog net niet zegt dat je echt de stomste ouder ooit bent. Want hij zit al heel de dag op school en dan mag hij nog niet eens afspreken en spelen met zijn vriendje. Dat slaat gewoon nergens op.

Ik zie menig ouder hier wel eens mee worstelen.

Je weet vaak ook dat deze reactie komt. Bij jongere kinderen vaak nog wat heftiger dan bij oudere. Voor hun gevoel doe je ze echt onrecht aan en het eigenbelang en de vrije speelruimte wordt nog met hand en tand verdedigd. Je probeert dan ook de nee subtiel te brengen, misschien te verpakken in een leuk jasje en mogelijk beloof je je kind iets anders. Maar de teleurstelling is vaak te groot en dus ben je genoodzaakt om een huilend en/of boos kind mee over het schoolplein naar huis te slepen.

Steeds vaker hoor ik ook ouders zeggen dat ze geen zin hebben dat hun kind wil afspreken. “Oh nee ze wil afspreken,” wordt al zachtjes gemompeld als ze hun kind hand in hand met een vriendje uit school zien komen rennen. Snel wordt een smoesje verzonnen, regels bedacht of wat strenger gehandhaafd en het afspreken moet maar een andere keer.

Als het gaat om afspreken zien we echter een belangrijke boodschap over het hoofd.

Heb jij je namelijk wel eens afgevraagd waarom dit zo belangrijk is voor je kind? Waarom voelt het zo onrechtvaardig als het niet mag spelen met een vriendje? Om dat te begrijpen is het goed om te realiseren dat kinderen leren en zich ontwikkelen door spelen en interactie. En daarom is spelen met een vriendje de ideale manier om op ontspannen wijze zichzelf, de ander en zijn eigen plek in de wereld te ontdekken. Door de interactie kunnen ze hun eigen grenzen ontdekken, maken ze verbinding en kan dus liefde stromen en voelen ze zich deel van een grote geheel.

In de huidige maatschappij is het belang van spelen al jaren achtergesteld op presteren. Menig school hecht meer waarde aan cijfers en vergelijkingen met gemiddelden en normaalwaarden, dan met de persoonlijkheid, behoeften, talenten en dromen van het individuele kind. En ook al geven ze dit wel een grote rol in hun schoolsysteem, uiteindelijk is het nog steeds een gedwongen c.q. verplicht systeem. En zo zal een kind dit ook ervaren.

Vanuit de beperkte vrijheid op school hunkert een kind dus naar vrijheid en spelen, naar interactie en verbinding.

Dit kan een kind ervaren door spelen met een vriendje. Dan kan zijn fantasie gaan stromen, dan kan zijn creativiteit en vindingrijkheid zich ontwikkelen, maar bovenal zo kan hij zijn eigen weg ontdekken.  Wie is hij buiten alle kaders en verwachtingen? Vanuit vrijheid kun je jezelf het beste ontwikkelen, omdat je dan niet beperkt wordt door de oordelen en beperkingen van anderen.

Je ziet dit ook bij jonge dieren; alle vaardigheden om te kunnen overleven en voor zichzelf te kunnen zorgen leren ze spelenderwijs door middel van interactie met anderen. Voor kinderen is dit niet anders. Ze hebben dit nodig om uit te kunnen groeien tot zelfstandige, evenwichtige volwassenen. Kinderen hebben deze drang nog van nature, dus willen ze afspreken en als dat niet kan zullen ze heel duidelijk voor hun behoefte hieraan opkomen.

Wij volwassenen kunnen daar nog veel van leren.

Want wanneer heb jij voor het laatst gespeeld? Hoe vaak pas jij je aan en hoeveel vrijheid gun jij jezelf om te doen waar jij behoefte aan hebt? Mag jij fouten maken, spelenderwijs ontdekken en mag jij van jezelf over grenzen gaan en daar dan weer van leren?

We zijn zo vast gaan zitten in het keurslijf dat ons al van kinds af aan is opgelegd, dat we vergeten zijn hoe belangrijk spelen is. Hoe essentieel het is voor ons geluk en welzijn. Hoe we enkel vanuit die innerlijke en uiterlijke vrijheid onze eigen weg kunnen vinden.  Het is tijd dat we deze mooie spiegel en deze belangrijke boodschap gaan zien, zodat we het leven luchtiger kunnen maken en ons veel gelukkiger kunnen voelen.

Dus de volgende keer dat je kind wil afspreken, plan dan ook een speelafspraak voor jezelf in.

Ga samen met je kind op deze magische reis en vergeet daarbij jezelf niet.