Onzichtbaar verbonden

Ik had direct dat oerinstinct. De leeuwin in mij werd tegelijk met de geboorte van mijn zoon geboren. Beschermend, intuïtief en verbonden. En vooral die verbinding is voor mij belangrijk in weten wat goed voor mijn kind is. Zijn pijn is mijn pijn; zijn geluk mijn geluk.

Mijn zoon en ik hebben moeilijke tijden gekend. Hij heeft op jonge leeftijd behoorlijk wat uitdagingen op zijn pad gehad, maar altijd heb ik gevoeld en geweten dat mijn hart mij precies vertelde wat goed voor hem was. En dat kon in kleine dingen zitten, zoals hem bij mij laten slapen zolang hij dat nodig had. Maar ook betreffende de meer ingrijpende zaken wist ik wat zijn belang was. Instinctief, vanuit een dieper weten.

Vallen en opstaan

Dat ging echter niet zonder slag of stoot. Iedere moeder herkent het wel, het commentaar of ongevraagde advies van je omgeving of bijvoorbeeld van het consultatiebureau. Je vertelt iets en opeens komt het advies. En wat doe jij? Je gaat erover nadenken, misschien zelfs erdoor twijfelen en het uitproberen. Want ja, je wilt het toch goed doen. Vaak levert het echter alleen frustratie op, simpelweg omdat je tegen je gevoel ingaat. Om nog maar niet te spreken van de keren dat je wel om advies vraagt en je jezelf eigenlijk direct voor je hoofd kunt slaan dat je dat deed. Omdat je eigenlijk echt wel weet wat je moet doen, maar je gewoon even onzeker was.

Je hebt zelfvertrouwen en bewustzijn nodig en je moet stevig in je schoenen staan om je moederhart te kunnen en durven volgen. En met dit moederhart bedoel ik niet het verkrampte hart, het hart dat vasthoudt, maar het vrije, liefdevolle, open hart. Het hart dat vanuit vrijheid de verbinding voelt met het kind en zo het belang van het kind en dat wat het nodig heeft centraal stelt.

Schrijf je eigen verhaal

Leer op jezelf vertrouwen en luisteren naar je intuïtie, je innerlijke stem. En vergeet niet om daarbij vooral naar je kind te kijken. Die toont echt wel wat hij of zij nodig heeft. Je hoeft alleen maar de signalen te leren herkennen.

En advies? Luister ernaar. Voel of je het wilt proberen of dat het slechts een interessant uitgangspunt is, maar niets voor jullie. Je kunt het nooit fout doen, want je doet het altijd vanuit de onvoorwaardelijke liefde voor je kind. Dus laat je niet onzeker maken of afleiden. Voel en handel, dan is het altijd goed. Je moederhart leidt je de weg. En zo wordt opvoeden en opgroeien een liefdevol avontuur, waarbij jullie samen het verhaal schrijven. Precies zoals het voor jullie goed is.

Heb jij ook wel eens een moment gehad waarin jouw moederhart schreeuwde, of zachtjes fluisterde, dat het anders moest, tegen alle andere adviezen en omstandigheden in? En hoe voelde het om daar dan toch naar te luisteren?