Waarom vinden echte veranderingen niet plaats in één dag?
Lange tijd begreep ik niet waarom ik zodra ik een nieuw inzicht had of bewust was geworden van een belemmerend patroon, mijn leven niet direct volledig veranderde door de beslissingen die ik naar aanleiding daarvan nam. Ook als ik een keuze had gemaakt om ergens voor te gaan, merkte ik dat ik vrij snel weer terug viel in energie en ook mijn motivatie werd al snel door tegenvallend resultaat nul-komma-nul. Het leek wel alsof ik gewoon weer terug viel in dezelfde patronen en gedachten, en de belemmerende situaties bleven zich herhalen.
Het voelde alsof ik continu getest werd of ik het wel goed begrepen had en het echt wel wilde. Pas onlangs begreep ik hoe het proces van bewustworden echt werkt. Je bewustzijn verandert misschien in een seconde, maar de daadwerkelijke verankering heeft tijd nodig. Want ook in je onderbewustzijn zal het kwartje moeten vallen.
Je systeem heeft veel langer nodig dan dat ene aha-moment.
Tijdens mijn 4 jarige opleiding voor bodyworker en lifecoach werd ons verteld dat het mensenlijk systeem na behandeling of nieuw inzicht altijd 3 dagen nodig heeft om een soort van te bekomen van de eerste shock, na een positieve boost voelt het zich 1 dag goed, de tweede dag zakt het in, de derde dag soms zelfs onder het energieniveau waar het eerst zat, om vervolgens in de dagen daarna pas weer de nieuwe balans te vinden. Meestal duurt dit in totaal zo'n 9-10 dagen.
En in een gesprek voor een samenwerking begreep ik dat uit onderzoek naar de effectiviteit van trainingen blijkt dat deelnemers na een dagtraining weliswaar aha-momenten krijgen en vol energie naar huis gaan. Maar eenmaal thuis gaat hun oude conditionering vanuit het onderbewuste het vaak weer overnemen. Bij wegblijven van herhaling en oefening met de inzichten en het lesmateriaal, blijkt dat ze na maanden mogelijk nog vol enthousiasme over de training spreken, maar eigenlijk niet eens meer weten waar die over ging. Reden waarom trainingen die over langere tijd worden verspreid en herhaald worden binnen die 10 dagen en daarna nog enkele malen later vele malen effectiever zijn dan dagtrainingen.
Uit alles blijkt dus dat je bewustzijn misschien een sprong maakt in een dag, maar dat dit nog niet betekent dat je systeem zich met dezelfde snelheid aanpast.
Mijn zoontje ademt snel heel hoog en gespannen. Zeker als hij verkouden is, stress heeft of gewoon gehaast is. Op die momenten probeerde ik hem altijd te helpen door ontspanningsoefeningen, yoga of door zijn ademhaling te helpen reguleren. Dat gaf altijd wel enige verlichting, maar nooit afdoende.
Gisteren waren we bij een fysiotherapeut die hem gaat helpen met zijn ademhaling. Hij zei direct: we gaan niet focussen op de momenten waarop het mis gaat, maar juist zijn onbewuste manier van ademen herconditioneren, zodat die van nature krachtiger wordt en hij veel meer controle erover heeft. Zodat als hij in paniek raakt hij niet bewust moet gaan nadenken over hoe hij ademt, maar zijn onderbewuste dit automatisch oppakt op de juiste manier.
Dit was weer zo'n eye-opener en bevestiging voor mijzelf, dat het dus niet gaat om enkel die bewustzijnsverandering, maar dat juist die diepere laag zo belangrijk is.
Wat ik zag als een test of terugval, was eigenlijk mijn onderbewuste die riep: he ik ben nog niet zover!
Ik wilde altijd direct bij de eerste aha-momenten volle kracht vooruit. Maar doordat ik vergat aandacht te geven aan mijn onderbewuste, kwam ik weer vlamhard tot stilstand. En waarom?
Enkel omdat ik vergat zacht, liefdevol en geduldig te zijn. Ik vergat mijzelf liefdevol te omarmen, vertrouwen te hebben en aandacht te geven aan de verhalen die nog geheeld mochten worden en aan mijn onderbewuste die nog wat tijd en liefdevolle herhaling nodig had om de nieuwe inzichten te integreren. Zodat ik vanuit vernieuwde energie weer de juiste situaties kon gaan aantrekken.
In tegenstelling tot het geven van aandacht aan mijzelf, ging ik dus mezelf weer afwijzen, want ik kwam weer geen stap verder en deed het dus blijkbaar nog steeds niet goed.
Nu weet ik beter en geef ik mijzelf juist meer tijd en liefde na elk inzicht.
De kracht zit hem voor mij daarbij in het systemisch werken met helende verhalen, waarbij ik door metaforen en liefdevolle boodschappen aan mezelf licht kan brengen naar mijn onderbewustzijn. Zo ondersteun ik het helingsproces en kan de transformatie worden bevestigd.
Lief voor jezelf zijn is de belangrijkste schakel in je bewustwordingsproces.
Geef jezelf tijd, aandacht en vooral ruimte om elke dag weer een stukje dichter bij jezelf te komen. Besef dat het leven een ontdekkingsreis is en dat het niet gaat om die ene dag, maar om die ene keuze, namelijk van jezelf houden.
Ik wens je heel veel zachtheid in alles dat je tegenkomt in het leven, en wil je hier meer van weten en door een mooie bewustzijnsreis in een kleine groep van maximaal 8 deelnemers ontdekken hoe jij het systemisch werken met helende verhalen voor je eigen geluk en dat van je gezin kunt inzetten, en eventueel deze methodiek ook inzitten in je werk?
Liefs,