Hoe je jezelf verliest in de opvoeding.

Ik had het er laatst over tijdens mijn training, hoe kinderen je leven echt compleet over hoop gooien, hoe niets meer is wat het lijkt of zou moeten, altijd alles anders loopt en hoe het vooral enorm veel aanpassingen van jou vraagt. Je hebt een leven voor kinderen en een leven met kinderen. En mensen zonder kinderen weten niet dat ze leven.

Het zijn zomaar opmerkingen die toch echt wel de uitdagingen van het opvoeden van kinderen weergeven. Er zijn ook enkele hele leuke video's hierover te vinden van de stand-up comedian Michael McIntyre. Hij heeft er verschillende: over kerst, over bedtijd, over je huis verlaten. Google er maar eens op. De strekking wordt al snel duidelijk en de boodschap is soms pijnlijk hilarisch herkenbaar:

"People with no children don't know."

En dat besef ik steeds meer. Op de een of andere manier kan niemand je voorbereiden op de impact van het opvoeden van kinderen. Je wordt in het diepe gegooid en de eerste jaren leef je in een roes en probeer je met man en macht je hoofd boven water te houden. 

Je zet vaak onbewust je leven on hold en wordt volledig dienstbaar naar je kind(eren). Dagritmes, eettijden, slaappatronen, alles wordt aangepast in het belang van je kind(eren). Je gaat misschien minder sporten, hebt minder sociale contactmomenten, de tijd met je partner wordt ook schaars. En dat alles gebeurt vaak nog zonder dat je er erg in heb. Je rol als ouder neem je serieus en je kinderen hebben je nodig.

En natuurlijk is dit het waard. De hele opoffering. Want eerlijk is eerlijk als je kind lacht en gelukkig is, dan is jouw hart dat ook.

Je ziet ze op Social Media massaal voorbij komen, de gelukzalige video's en foto's van vrolijke, blije kinderen. Kinderen die zoet slapen, kinderen die hun eerste diploma halen, kinderen die dansen in de regen, kinderen die 'I love you' zeggen. Je hart smelt als je ernaar kijkt. 

Het doet je beseffen hoe veel je van je eigen kind houdt. En het zijn ook die momenten die alles 'goedmaken en waardoor je gewoon weet; ik zou het zo weer doen. Een leven zonder je kinderen, dat kun en wil je je niet meer voorstellen.

Maar dat het zo zou zijn, dat had niemand je kunnen vertellen. En al hadden ze dat gedaan, dan nog had je het niet aangenomen. 

En ondertussen morrelt er al die tijd iets van binnen. Iets wringt en je weet niet helemaal wat. Is dit het nu? Gaat het zo verder? Wat is er gebeurt met je me-time, met de dingen die jij leuk en belangrijk vindt?

Vroeg of laat kom je vanzelf weer uit die roes en besef je dat jij er ook nog bent. De stem van je hart is luider geworden en nu hoor je hem eindelijk. Want je ziel wil toch echt ook aandacht en die wil jou zeggen dat je kinderen niet van je vragen jezelf op te offeren, maar juist vragen om dieper in verbinding met jezelf te komen.

Op het moment dat jouw kinderen opgroeien en jij ze ondersteunt hierbij, stap je eigenlijk in de mooiste ontdekkingsreis van je leven.

Deze ontdekkingsreis zit vol hoogtepunten en evenzoveel dieptepunten, vol momenten waarop je boven jezelf uitstijgt en momenten waarop je jezelf verliest. En het is juist nu dat het leven jou vraagt om vanuit je hart te blijven leven, om bij jezelf te blijven en vooral heel lief voor jezelf te zijn.

Voor de meesten komt het besef dat je kinderen niets hebben aan een ouder die zichzelf verliest en opoffert, maar juist baat hebben bij een ouder die de beste versie van zichzelf is, vanzelf. Anderen hebben daar een extra steuntje in de rug voor nodig en weer anderen komen hier pas achter als hun kinderen het huis verlaten en ze wel 'moeten' nadenken over de invulling van hun eigen leven.

Je kind vraagt van jou dat je laat zien hoe je ondanks de uitdagingen op je pad in liefde en verbinding kan leven met jezelf, met de ander en met elkaar.  

De enige die dit kan doen ben jij. En jij bent de juiste persoon om je kind op te voeden. Door jouw voorbeeld te volgen, leert jouw kind alles dat het nodig heeft om zelf ook uit te groeien tot een vrolijk, evenwichtig, zelfverzekerd en volwassen mens, die vanuit de zachte liefdevolle verbinding met zijn hart zijn dromen waar maakt.

Dus wees wat milder voor jezelf, laat wat vaker de controle los, laat dat perfectionisme over je huishouden, je werk en/of je opvoeding vieren en luister naar wat je hart je wil zeggen. Want wat goed is voor jou is goed voor je kind en voor de liefde, verbinding en harmonie in je gezin.

Ga samen met je kind op deze magische reis en vergeet daarbij jezelf niet.