Veel (hoog)(gevoelige) mensen en kinderen hebben moeite met onrecht.
Dit wordt vaak afgedaan als een aangeboren rechtvaardigheidsgevoel of een (naief) geloof in de goedheid van de mens. Waarbij de nadruk komt te liggen op de goedgelovigheid en het 'feit' dat als je zo idealistisch bent je waarschijnlijk wel regelmatig teleurgesteld zal worden. Je moet er dus maar aan moeten wennen dat het leven niet eerlijk is en onrecht eerder regel dan uitzondering is. Met als gevolg dat op het moment dat er inderdaad iets gebeurt waarvan jij dit als onrecht ervaart, je dit ook daadwerkelijk zo zal zien. Want het is nu eenmaal zo. Zo is het leven en dit wordt jou als hooggevoelige idealist aangedaan. Je bent gewoon te goed voor deze wereld.
Echter door op deze manier met onrecht om te gaan loop je het risico om jezelf in een slachtofferrol te manouvreren.
Soms zelfs zo erg dat je in alle emoties en gedachten die door het gedrag van de ander zijn aangeraakt blijft hangen. Waar je dan vaak niet zo makkelijk meer uitkomt. Waarbij belangrijk is dat je eigenlijk diegene die je onrecht aandoet hier vaak niet mee hebt, maar wel jezelf.
Of niet?
De invalshoek van waaruit jij het leven bekijkt heeft ook en vooral effect op je innerlijk leven.
Het belangrijkste aspect van het leven is de dualiteit ervan. Alles heeft altijd een tegenbeweging en is zelfs nodig om te bestaan. Samen maken ze de eenheid. Zo heb je ook de weg naar onbewustzijn nodig om uiteindelijk weer in bewustzijn te kunnen ontwikkelen.
De kracht van de dualiteit zit hem in de interpretatie. Je kan namelijk alles dat je overkomt zien als iets dat je wordt aangedaan, iets waarop je geen invloed hebt en wat jou geluk in de weg staat. Maar de enige die zo zorgt dat je ongelukkig bent, ben jij zelf.
Het is niet voor niets dat de mensen die zware beproevingen hebben gehad en die daar bovenuit zijn gestegen, worden gezien als de meest krachtigste en positiefste mensen. Dat is omdat zij die veerkracht hebben en overal het positieve van zien. En in elk geval niet de situatie of het gedrag van een ander zo aantrekken dat ze zichzelf benadelen.
Er is ook een onderzoek geweest waarbij bleek dat een grote mentale en emotionele veerkracht niet alleen zorgt voor meer geluk, maar ook voor een langer en gezonder leven.
Zo kun je dus ook onrecht op 2 (of misschien zelfs meerdere) manieren interpreteren en is het beter om de positieve betekenis ervan te zoeken, dan vast te houden aan de negatieve lading die vooral jezelf naar beneden haalt. Waardoor je niet eens meer ziet dat de weg misschien niet recht ging zoals gehoopt of verwacht, maar dat deze on-rechte weg je juist heel veel moois heeft gebracht en in elk geval dichter bij jezelf bent gekomen daardoor.
Want alles dat er gebeurt in je leven kan de verbinding met jezelf verbreken of je dichter bij jezelf brengen. Het is dan ook de vraag, neem je leiding en verantwoordelijkheid over je leven of geef jij hem uit handen?
Is het glas halfvol of halfleeg?
Als je eens wat vaker hierbij stil staat, zul je tot je schrik merken dat je toch best nog wel vaak signalen nadelig voor jezelf interpreteert, steuntjes in de rug over het hoofd ziet en mogelijkheden voor groei en geluk niet benut, omdat je invalshoek toch te ondermijnend is.
Deze interpretatie van onrecht is namelijk ook weer zo'n verhaal dat je bent gaan leven, een waarheid die ooit logisch leek die je bent gaan bevestigen, maar die je geenszins ondersteunt.
Tijd om het los te laten.
Maak dit verhaal af zodat het je gaat ondersteunen, door onrecht te zien voor wat het werkelijk is: een on-recht pad naar je zelf.
Als je mee durft te bewegen en open gaat staan voor de mogelijkheid dat het zo precies de bedoeling is, dan kan het leven je misschien wel positief verrassen.
Liefs,
