Wie is jouw bron van kwaad?
Vaak heb je het helemaal niet in de gaten, maar sluipt het er langzaam in: je hebt een bron van kwaad in je leven. Deze bron van kwaad is iemand die jou het leven zuur maakt, die ervoor zorgt dat jij ongelukkig bent en je weet zeker dat diegene dat expres doet.
Je geeft hem of haar van alles de schuld en de ander kan dan ook geen goed meer doen. Soms is het iemand die je in het verkeer ontmoet die het moet bekopen met een dikke middelvinger. Soms echter is het iemand in je nabije omgeving. Je vriend of ex-partner, een broer of zus, of misschien wel je vader of moeder, en deze personen zouden blij geweest zijn met slechts die ene middelvinger.
Want helaas eindigt het bestempelen van je naasten en bekenden tot je bron van kwaad vaak tot langslepende, destructieve conflicten zonder goed einde.
Tenzij jij naar jezelf durft te gaan kijken.
De oplossing ligt namelijk niet in dat de ander het anders moet doen, maar dat jij liever voor jezelf mag zijn, zodat je kan helen wat je innerlijk uit balans haalt. Daardoor hoef jij niet meer naar een ander te wijzen als excuus voor jouw frustraties en pijn, maar kun je elke situatie gaan gebruiken om jezelf de liefde en troost te geven waar jij behoefte aan hebt.
Sommige mensen wisselen hun bron van kwaad af. Na jaren met hun ex te hebben gevochten, is het dan weer hun nieuwe partner, of hun goede vriend die opeens geen goed meer kan doen.
Een bron van kwaad buiten jezelf aanwijzen op incidentele basis is al een duidelijk signaal, maar als jij systematisch ruzie maakt en hooglopende conflicten hebt waarvan jij altijd een ander de schuld geeft, dan wordt het echt tijd om de verbinding met je hart aan te gaan en te ontdekken wat de werkelijke bron is van jouw ongeluk.
Het is namelijk goed om te beseffen dat er niet zomaar een bron van kwaad in je leven is.
Meestal begint het met dat je niet lekker in je vel zit, iets borrelt en morrelt van binnen, maar je bent er niet bewust van. Mogelijk is er een traumatische ervaringen die je uit balans heeft gehaald en weet je dat wel, maar ben je onbewust van hoe dit je huidige leven en je reacties en relaties beïnvloed.
Als je onbewust bent van je innerlijke onbalans, van het verhaal dat in je onderbewustzijn zit en jou pijn en verdriet geeft, dan leef je ook niet in verbinding met je hart. Meestal heb je een muurtje opgebouwd en je pijn ‘veilig’ erachter weggestopt om het maar niet te hoeven voelen. Echter het zit er nog wel en wil aandacht. Dus gaat het je werkelijkheid creëren, zodat jij gaat voelen wat er zit en er licht op gaat laten schijnen. Want alleen dan kan oude pijn helen en kun je in balans komen.
Doe je dit niet en iemand haalt in jouw ogen ene rotstreek uit en zegt of doet dat jou in diezelfde pijn of in dat trauma raakt, dan is dat een trigger voor jouw frustratie, onmacht en verdriet om eruit te knallen. Je boog stond namelijk al veel te gespannen en dit was slechts een aanleiding om je pijlen af te vuren. Alleen doordat dit onbewust gebeurd en die ander (toevallig) voor je voeten liep vuur je jouw pijlen op die persoon af.
Daarmee heel je echter niet je oude pijn, maar bevestig je het niet ondersteunende verhaal eromheen.
Met als gevolg dat er een herhaling plaatsvindt van ervaringen met dezelfde gevoelens, angsten en pijn. En waar het conflict eenvoudig had kunnen worden opgelost door er vanuit liefde naar te kijken, wordt het een doorn in je oog, en als het zich blijft herhalen jouw bron van kwaad.
Heel vaak weet je rationeel wel dat het niet klopt, in je hart voelt het ook heel naar, maar toch die ander haalt het bloed onder je nagels vandaan en als diegene nu eens normaal doet of uit je leven zou verdwijnen, dan zou jij veel gelukkiger zijn. Of niet?
Een mooie manier om hier duidelijkheid in te krijgen is om jezelf voor te stellen dat die ander dus wel alles anders zou doen. Zouden dan al je problemen weg zijn? Of is er nog iets anders dat je onrustige en ongelukkige gevoel aanwakkert? Als die ander je niet irriteert, is het dan misschien je kind, of die overbuurman?
Hoe vaak zoek je de bron van kwaad buiten jezelf?
En voel eens of dat wat wordt geraakt een oude pijn is, heb je dit eerder gevoeld en ervaren? Zijn er soortgelijke situaties in je leven geweest waarbij je ook dezelfde gevoelens en gedachten hebt gehad? Of is er misschien een diep verdriet op de achtergrond dat er al jaren was? Een trauma of ervaring die je eigenlijk hebt weggestopt, maar nu je eraan denkt alle emoties van deze bron van kwaad ruimschoots overstijgen?
Dan zit je waarschijnlijk vast in een oud niet ondersteunend verhaal dat jouw innerlijke bron van kwaad is. Niet omdat het je expres pijn wil doen, maar omdat het aandacht vraagt en wil dat jij ook dat deel van jezelf in liefde gaat omarmen.
En dat is waar zelfheling en zelfliefde begint. Naar binnen keren en verbinding maken met jezelf, in al je facetten en met al je ervaringen, emoties en gedachten. Niet omdat dat duister zo boeiend is, maar omdat ze samen het licht brengen.
Liefs,
