Zelfzorg voor het grotere geheel

bewust leven, liefde, Opvoedingsondersteuning, zeflliefde, zelfzorgLaat een reactie achter

Als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je er ook niet zijn voor je kinderen. Als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van een ander houden. We kennen deze uitdrukkingen vaak maar al te goed. Toch zit er nog vaak een lading op, namelijk dat je egoistisch of narcistisch bent als je jezelf centraal stelt. Gelukkig wordt zelfzorg toch steeds meer gezien als een voorwaarde voor emotionele en mentale balans en voor een gezond lichaam, de basis voor een gelukkig leven, maar ook en misschien wel bovenal de voorwaarde om te kunnen bijdragen aan het geluk van anderen en aan een betere wereld. Maak de wereld mooier, begin bij jezelf. Toch hebben velen nog een duwtje in de rug nodig om voor zichzelf te gaan zorgen.

 

Wat als je in de meh-fase zit

angst, bewust leven, metaforen, Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, verdriet, zeflliefdeLaat een reactie achter

Iedereen kent wel zo'n periode waarin je niet echt weet wat je voelt, of juist heel veel voelt, niet voor of achteruit gaat, maar ook voelt dat je toch niet stilstaat. Wat kun je hiermee en vooral waarom zitten we soms in zulke meh-fases? Ontwikkelsprongetjes bij kinderen worden altijd snel herkend, geaccepteerd en vaak ook toegejuicht. Want iedere ouder weet dat ze erbij horen en het kind erna weer een stuk verder is in zijn ontwikkeling. Maar als we onszelf meh voelen weten we vaak niet wat we ermee moeten.

De verstoorde relatie met eten

bewust leven, liefde, Opvoedingsondersteuning, slachtofferschap, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

Waarom doe je dat sapvasten eigenlijk? Anderen zullen dat niet begrijpen hoor. Je hoeft toch niet af te vallen? Zomaar wat opmerkingen die ik kreeg naar aanleiding van mijn keuze om de afgelopen periode te gaan sapvasten. Want zeg nu zelf iemand die slank is hoeft dat toch niet te doen? Er zijn nog steeds zoveel oordelen en afwijzingen als het gaat om hoe je eruit ziet, wat je doet, maar ook over hoe jij je voedt. Niet gek dat er steeds meer kinderen en volwassenen een verstoorde relatie met eten hebben.

Waarom pesten je niet zielig maakt

bewust leven, liefde, Opvoedingsondersteuning, slachtofferschap, verantwoordelijkheid, zeflliefde1 Reactie

Het klinkt heel hard de uitspraak: gepest worden maakt je niet zielig. Het tegendeel is echter waar: het is juist een heel liefdevol besef. Pesten maakt je niet zielig, maar geeft je de kans om voor jezelf te gaan staan. Of je nu zelf gepest wordt of je kind, je eerste reactie is dat je hart huilt. Aangedaan, geraakt, verdrietig, gefrustreerd. Waarom doen pesters dit is vaak makkelijker te beantwoorden dan de vraag: waarom word ik gepest? Waarom is dit en waarom maakt gepest worden jou niet zielig?

Omgekeerde boosheid als relatieverpester

Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

Het belangrijkste in relaties, zeker in de relatie ouder-kind, maar ook in onze relaties met vrienden, partners, familieleden en ook met onze collega's, is dat je je veilig moet kunnen voelen om jezelf te zijn, jezelf te uiten en grenzen aan te geven. Daardoor kun je jezelf in vrijheid ontwikkelen. Door die veilige omgeving weet je dat er no matter what wederzijds respect is, vertrouwen, ruimte en begrip, zodat je kunt ontspannen, je jezelf niet anders hoeft voor te doen en niet op je tenen hoeft te lopen, bang dat iemand je (weer) afwijst, kwaad doet, onderuit haalt, etc. Maar wat brengt die veiligheid nu in gevaar?

Wie is jouw bron van kwaad?

Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

We kennen het allemaal wel. Je zit niet lekker in je vel, bent moe of geirriteerd, hebt wat zaken aan je hoofd en dan kruist net iemand op het verkeerde moment je leven of je kind of vriend doet net het verkeerde. Je frustratie knalt eruit en ook al lucht het ergens op, je voelt dat een en ander eigenlijk alleen maar erger is geworden. Maar je kunt je vinger er niet op leggen. De situatie herhaalt zich en zonder dat je er bewust van bent, wordt een ander opeens de bron van jouw kwaad. Als die ander nu eens normaal doet of uit je leven verdwijnt dan wordt alles beter, toch?

Hoe kan zelfliefde 2.0 je door uitdagingen heen helpen?

Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

​​Hoe kun je ondanks de uitdagingen op je pad en de hectiek van alle dag bij jezelf blijven? De meesten zullen hierop reageren met: voldoende rust nemen, goed voor jezelf zorgen, lief zijn voor jezelf, goed eten, lekker sporten, meditaties doen of bijvoorbeeld lekker op de bank zitten met een theetje en een filmpje. Goed voor jezelf zorgen klinkt best logisch. De praktijk toont echter vaak wat anders. Vrouwen die zichzelf compleet voorbij rennen en in alle hectiek slechts een schim zijn van zichzelf, maar toch de schijn (willen) ophouden dat alles goed gaat. Omdat ze denken dat dat is wat men verwacht.

 

Hoe veel ruimte gun jij jezelf om te spelen?

Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

Dit is misschien wel één van de meest gestelde vragen die je als ouder krijgt als je je kind uit school haalt: “Mag ik afspreken?” Vergezeld met een verwachtingsvolle vragende blik. Maar zodra je dan ‘nee’ zegt slaat die vrolijke hoopvolle energie om in een hartverscheurend gehuil of een driftig stampvoetend kind dat nog net niet zegt dat je echt de stomste ouder ooit bent. Met veel moeite sleur je je kind mee naar huis. En baalt ervan dat dit iedere keer weer zo'n ding is. Maar mis je hier misschien niet een heel belangrijke boodschap voor je kind, maar zeker voor jezelf?

Hoe je jezelf kan verliezen in opvoeden.

Opvoedingsondersteuning, verantwoordelijkheid, zeflliefdeLaat een reactie achter

Met de komst van je kind(eren) komt je leven er heel anders uit te zien. Je zet vaak onbewust je leven on hold en wordt volledig dienstbaar naar je kind(eren). Dagritmes, eettijden, slaappatronen, alles wordt aangepast in het belang van je kind(eren). Je gaat misschien minder sporten, hebt minder sociale contactmomenten, de tijd met je partner wordt ook schaars. En dat alles gebeurt vaak nog zonder dat je er erg in heb. Je rol als ouder neem je serieus en je kinderen hebben je nodig. Maar is dit ook zo? En is dat boodschap juist dat je je niet verliest in de opvoeding?

De weg naar een vrij hart

bewust leven, OpvoedingsondersteuningLaat een reactie achter

Lief zijn voor jezelf klinkt vaak heel makkelijk. Als het goed met je gaat dan is dit ook vaak heel normaal en vanzelfsprekend. Als je lekker in je vel zit, neem je vaker je rust, je lacht meer, zorgt goed voor jezelf en bent in verbinding met jezelf en daarom ook makkelijker met de ander. Maar als er uitdagingen op je pad zijn en je bent uit balans, dan is lief zijn voor jezelf misschien nog wel iets dat je je voorneemt, maar uiteindelijk kom je er vaak niet aan toe, dan wel weet je niet hoe je dit onder deze omstandigheden moet doen. Waar komt dit door en hoe kun je wel de verbinding behouden en vanuit liefde reageren?